De Nederlandse slatelers slaan alarm want eten we morgen nog Nederlandse sla?
Sla is erg gevoelig voor insecten en schimmels. Deze moeten we de baas blijven, om de voedselvraag te kunnen invullen. Ondertussen worden gewasbeschermingsmiddelen versneld verboden, om aan de roep van de maatschappij te voldoen. Maar er is nog geen biologisch alternatief om op grote schaal Nederlandse sla te kunnen telen. Op deze manier verdwijnt Nederlandse sla uit de winkelschappen of wordt verkocht tegen hoge prijzen.
De Nederlandse sla telers maken zich grote zorgen en doen een oproep voor meer tijd om nieuwe wegen te onderzoeken om gezonde en verse Nederlandse sla voor de consument te garanderen. Hiervoor is er een petitie opgestart zodat die met handtekeningen kan worden overhandigd aan de politiek. Onderteken deze nu en red de Nederlandse sla!
Meer weten over onderzoeken en inzichten? Kijk hier: 'de sla raakt op'.
Op een onbespoten krop ijsbergsla kruipen zo'n 5000 luizen. De consument tolereert er slechts enkele.
Niet alleen mensen maar ook luizen genieten van gezonde voeding in de vorm van sla. Luizen veroorzaken vreterij in de sla waardoor de slablaadjes kwetsbaar worden en gaten vertonen. Tot 5 jaar geleden beschermden de telers de sla door het zaad in afgesloten omstandigheden te behandelen met een minimale hoeveelheid chemisch middel. Echter de toepassing op het zaad is verboden met als gevolgd dat de slateler nu een bestrijding in het veld moet uitvoeren met een veelvoudige hoeveelheid. Dat doen slatelers met een selectief middel dat de natuurlijke vijanden, zoals zweefvliegen in leven laat. Echter dit middel gaat volgend jaar verdwijnen zonder dat de zaadbehandeling weer mogelijk wordt gemaakt. De afnemers accepteren geen luis in de sla. De meest effectieve manier van luisbeheersing mag niet meer. Dat gaat ten kosten van footprint, grondgebruik en voedselzekerheid.
De schimmel valse meeldauw, in het telersjargon 'wit' of 'bremia' groeit onder vochtige en warme omstandigheden. Juist het klimaat waarin sla ook groeit. Bremiasporen vestigen zich op de slablaadjes en zorgen voor aangetaste sla in de vorm van witte schimmel vlekken. Tot ca. 10 jaar geleden kon de sla behandeld worden met een weerstand verhogende meststof (het zout kaliumfosfiet). Echter is een deel van deze meststof zonder deugdelijke onderbouwing aangemerkt als chemische stof en mag deze niet meer als meststof worden ingezet. Het gevolg is dat slatelers dure synthetische middelen moeten inzetten om de sla vrij te houden van schimmels. En dat stimuleert een natuurlijke proces waardoor schimmels sterker worden.
Meer nieuws
Directeur-bestuurder
Wij zijn op zoek naar een directeur-bestuurder die bouwt aan verdere professionalisering en groei.
Systeemsprongen in koolgalmugbeheersing vragen tijd
“We zijn er nog niet” is de conclusie van het bezichtigen van de koolgalmugproef. De koolgalmugproef is onderdeel van het...
Gender Equality Plan
Vertify neemt deel aan Horizon Europe, het onderzoeks- en innovatieprogramma van de Europese Unie. Dit programma stelt eisen aan gendergelijkheid...